Nowenna Bożego Narodzenia

Dzień piąty20 grudnia

Modlitwa na każdy dzień

Najłaskawszy Boże nieskończonej miłości, który tak umiłowałeś ludzi, że dałeś nam w swoim Synu najwspanialszy dowód miłości, aby, stawszy się człowiekiem w łonie Dziewicy, narodził się w żłobie dla naszego zbawienia i lekarstwa. Ja w imieniu wszystkich śmiertelników składam Ci nieskończone dzięki za ten najwyższy dar. W zamian ofiaruję Ci ubóstwo, pokorę i inne cnoty Twojego wcielonego Syna, prosząc Cię przez Jego Boskie zasługi, przez niewygody, w których się narodził, i przez czułe łzy, które wylał w żłobie, abyś ukształtował nasze serca w głębokiej pokorze, płonącej miłości i takim odrzuceniu wszystkiego, co ziemskie, aby nowo narodzony Jezus znalazł w nich swoją kolebkę i mieszkał w nich na zawsze. Amen.

(Odmawia się trzykrotnie "Chwała Ojcu").

Rozważanie

Poznaliśmy już życie, jakie prowadziło Dzieciątko Jezus w łonie swojej najczystszej Matki; rozważmy dziś także życie, jakie w tym samym czasie prowadziła Maryja. Trzeba się przy nim zatrzymać, jeśli chcemy zrozumieć, na ile pozwala nasza ograniczona zdolność, wzniosłe tajemnice Wcielenia i sposób, w jaki mamy na nie odpowiedzieć.

Maryja nie przestawała wzdychać za chwilą, gdy będzie mogła cieszyć się tą ziemską wizją uszczęśliwiającą: obliczem Boga Wcielonego. Miała ujrzeć tę ludzką twarz, która ma oświetlać niebo przez całą wieczność. Miała czytać miłość synowską w tych samych oczach, których promienie na zawsze rozleją szczęście na miliony wybranych. Miała oglądać to oblicze każdego dnia, o każdej godzinie, w każdej chwili przez wiele lat. Miała widzieć Go w pozornej niewiedzy dzieciństwa, w szczególnym uroku młodości i w refleksyjnej pogodzie wieku dojrzałego. Mogła czynić z tym Boskim obliczem, co zechce: przyciskać je do swojego z całą swobodą miłości macierzyńskiej; okrywać pocałunkami usta, które miały wypowiedzieć wyrok nad wszystkimi ludźmi; kontemplować je do woli, gdy spał lub czuwał, aż nauczyłaby się go na pamięć. Jakże żarliwie pragnęła tego dnia!

Tak wyglądało życie oczekiwania Maryi. Było niesłychane samo w sobie, a jednak pozostaje wspaniałym wzorem każdego życia chrześcijańskiego. Nie zadowalajmy się podziwianiem Jezusa mieszkającego w Maryi, lecz pomyślmy, że mieszka On także w nas przez istotę, moc i obecność. Jeśli Jezus nieustannie rodzi się w nas i z nas przez dobre uczynki, do których uzdalnia nas łaska, i przez naszą współpracę, to dusza będąca w łasce jest nieustannym łonem Maryi, wewnętrznym Betlejem bez końca. Po Komunii Jezus przez kilka chwil mieszka w nas rzeczywiście i substancjalnie jako Bóg i jako człowiek, bo to samo Dziecię, które było w Maryi, jest także w Najświętszym Sakramencie. Czyż wszystko to nie jest udziałem w życiu Maryi w owych cudownych miesiącach i oczekiwaniem pełnym zachwytu, podobnym do Jej?

Modlitwa do Najświętszej Maryi Panny

Maryjo, Najświętsza Pani, która dzięki swoim wielkim cnotom, a szczególnie pokorze, zasłużyłaś, by sam Bóg wybrał Cię na swoją Matkę. Błagam Cię, abyś sama przygotowała i ukształtowała moją duszę oraz dusze wszystkich, którzy w tym czasie będą odprawiać tę nowennę, na duchowe narodziny Twojego umiłowanego Syna.

O najsłodsza Matko! Udziel mi czegoś z głębokiego skupienia i Bożej czułości, z jakimi Go oczekiwałaś, abyś uczyniła nas mniej niegodnymi oglądania Go, kochania i adorowania przez całą wieczność. Amen.

(Odmawia się dziewięć razy Zdrowaś Maryjo).

Modlitwa do św. Józefa

O najświętszy Józefie, oblubieńcze Maryi i przybrany ojcze Jezusa! Nieskończone dzięki składam Bogu, że wybrał Cię do tak wzniosłej posługi i przyozdobił wszystkimi darami stosownymi do tak wielkiej godności. Proszę Cię, przez miłość, jaką miałeś do Boskiego Dzieciątka, rozpal we mnie żarliwe pragnienie ujrzenia Go i przyjęcia sakramentalnie, podczas gdy w Jego Boskiej istocie oglądam Go i cieszę się Nim w niebie. Amen.

(Odmawia się Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu).